உயிரே
உன் கண் சிமிட்டல்களே
கவிதைகளாய்
உன் இதழசைவுகளே
இலக்கியமாய்
கொண்டிருக்கிறேன் நானிங்கு
அருகில் வந்தால்
அரும்பி கொல்கிறது வெக்கம்
விலகிச் செல்லும்
பொழுதுகளிலோ
வெறுத்து போகிறது வாழ்க்கை
கருப்பு வெள்ளை
கனவுகளில்
நீ மட்டுமே நிர்மலமாய்
விலக்க நினைத்தாலும்
விலக்க முடியாத நிழல் போல
என் செய்ய
நினைவும் நிஜமும்
எதிரெதிராய்
விளையாடுகையில்
தவிப்பதை தவிர.......
No comments:
Post a Comment